برای نوروز مجله ها و روزنامه های مختلف تدارک ویژه نامه هایی را دیده اند. امسال معتقدم که شماره هایی که عرضه شد نسبت به هر سال در کمیت برتری داشتند. ویژه نامه های قطور پر از مطالب خواندنی. حق انتخاب امسال برایم بود. مجبور نبودم یک دو تا مجله بگیرم و آخرش چند تا مقاله ی خوب باشد. می خواهم کم کم همین طور که مجله های را می خوانم در مورد شان بنویسم. اول از همه ویژه نامه ی ماهنامه ی فیلم

وقتی روز پنجشنبه ی قبل از عید رفتم به دکه ی روزنامه فروشی که آخرین شماره ی شرق در سال گذشته را بخرم – نیاورده بود و بعد هم گیرم نیامد، آن لاین گرفتم ش – به دلم افتاد بپرسم فیلم شماره ی ویژه نداده و داده بود. یک شماره خریدم و آمدم خانه و الان می گویم از مجله هایی که دستم آمده – البته هنوز هفت و کارنامه را نگرفته ام، باید ببینم وقت خواند شان را دارم یا نه – این شماره جذاب ترین بود. بر عکس ویژه نامه ی دویست صفحه ای روزنامه ی شرق که با خطوط فوق العاده ریزش تمام خشونت طول سال را آورده برای مان، فیلم یک شماره ی دویست و ده صفحه ای چاپ کرده است که پر است از مقاله ها و گفتگو های گوناگون، آرامش و زیبایی برای روز های تعطیل. نمی دانم چرا ماهنامه ی فیلم از به وجود آوردن یک سایت برای مجله خود داری می کند و نقل مطالب را مخصوصا برای سایت های اینترنتی و شبکه های ماهواره ای ممنوع می کند، ولی فکر کنم هنوز اگر در دکه های روزنامه فروشی بگردید بشود یک شماره از ویژه نامه را پیدا کرد، برای کسانی که به فیلم علاقه مند اند این شماره ی مجله را توصیه می کنم

مجله با بخش بهاریه شروع می شود. مقاله هایی با موضوع بهار. اولین شان را احمد رضا احمدی نوشته است. دو صفحه. بدون هیچ ترتیب ِ خاصی از خاطرات ش از عید نوروز می گوید. وقتی مقاله اش تمام شد، مجله را بستم و هیچ کار دیگری نتوانستم بکنم. دیوانه ام کرده بود مقاله. بعد مقالات ی از پرویز دوایی، بهمن طاهری، رضا کیانیان، محمد علی سپانلو، هوشنگ گلمکانی، سروش صحت و پرویز نوری می آید، هر کدام خاطره ای که می تواند زیبایی بهار را در روحت متبلور کند. این بخش بیست و پنج صفحه ای را خیلی دوست داشتم

بخش جذاب بعدی هشت گفتگو ی نسبتا طولانی است با هشت چهره که به انتخاب شصت منتقد به عنوان برترین های هنرپیشگی سینمای ایران انتخاب شده اند: گلاب آدینه، عزت الله انتظامی، پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، خسرو شکیبایی، نیکی کریمی و رضا کیانیان. البته با آن ها که بوده اند مصاحبه کرده اند، مثلا بانو سوسن تسلیمی که به لطف آقایان شده است یک هنرپیشه ی صاحب نام در تئاتر سوئد، نبوده که مصاحبه ای صورت گیرد. صفحه ی 68 تا 109 مجله

قشنگ ترین مقاله ی مجله، متنی بیست صفحه ای بود که مسعود مهرابی با عنوان نامه های از یاد رفته ، گزارش پنجاه و دومین دوره ی جشنواره ی فیلم سن سباستین (اسپانیا) نوشته بود که خطوط ش آدم را با خود می برد، صفحه ی 132 تا 150. گزارش 5 صفحه ای جشنواره ی ونکوور را دوست نداشتم. فقط توضیح فیلم ها بود، نخواندم

بخش ویژه ای هم درباره ی پلنگ صورتی داشت، که من چون علاقه نداشتم نخواندم، ولی قابل قبول تهیه شده بود (صفحه ی 180 تا 196) و آخرین مطلب هم پرونده ی فیلم هوانورد، جدید ترین ساخته ی مارتین اسکورسیزی که لئوناردو دی کاپریو و کیت بلانشت در آن بازی می کنند ( هنوز ندیده ام ش) ولی پرونده ی جالبی بود – از صفحه ی 196 تا 204 مجله

همه ی این مطالب در 210 صفحه و به قیمت 850 تومان عرضه شده اند. از این حجم مطلب چیزی حدود 130 صفحه را کامل خواندم و سه روز از عید م شیرین شده بود در طعم واژگان مجله

* * * *

وقتی کابوس تمام رویا های آدم را پر می کند . . . دیروز، سر شب یک کابوس وحشتناک دیدم و امشب هم همان موقع یک کابوس وحشتناک تر. نمی دانم . . . من بیشتر بعد از ظهر ها می خوابم و شب ها اغلب تا نزدیک صبح – تا زمانی که چشم هایم دیوانه شوند و بگویند بخواب دیگر مرتیکه – بیدارم و پای کامپیوتر و به خواندن و نوشتن مشغول

حالا با این کابوس ها

.
.
.

امیدوارم اتفاقی نیفتاده باشد. امیدوارم سالم باشی
.
.
.

سودارو
2005-03-24
یک و سه دقیقه شب