کافی نیست این احساس که برای گنجی نگران باشیم، فکر می کنم برای ما که توی خانه های مان هستیم بهترین کار حمایت از اندیشه های گنجی است، می خواهم کتاب تاریک خانه ی اشباح اکبر گنجی را دوباره بخوانم، این طوری فکر می کنم بیشتر در خدمت مبارزه ی اکبر گنجی باشم، البته الان دارم سالن شش را می خوانم از ابراهیم نبوی که یک تصویر به من می دهد که اصلا زندان برای یک روزنامه نگار چیست؟ اگر نمی خواهید مطالعه کنید برای گنجی دعا کنید
* * * *
دوست عزیزم در وب لاگ بر ما چه گذشت؟ شاکی بود از بایکوت خبری مسابقه ی مقاله نویسی که دارد با گروه دوستان به انجام می رساند، عزیز ما، درست است که من لینک مسابقه را دیده بودم ولی هنوز آن قدر ذهنم آزاد نبود که برایت لینک بگذارم اینجا، ببخشید، امیدوارم این پست جبران کند
برای اطلاعات بیشتر بروید اینجا
http://atamadon.blogspot.com/2005/07/blog-post_111718663049535714.html
موضوع مسابقه در مورد اعدام است: آيا با لزوم مجازات اعدام در جامعه موافقيد يا نه؟ اگر نه، پشنهاد جايگزين چيست؟
هفده روز بیشتر از مهلت مسابقه نمانده است
دوستان را به شرکت دعوت می کنم، شاید هم خودم توانستم یک گوشه ای وقت بگذارم و برای مسابقه یک مقاله بنویسم
* * * *
چند روز پیش بود که یک دوست از من در مورد وبلاگ نویسی پرسید، درست یادم نیست کدام وب لاگ نویس بود، من هم چند تا چیز که در وبلاگ نویسی یاد گرفته ام – مخصوصا در جذب خواننده - را اینجا می گذارم، اگر دیدید چند تایش به این وبلاگ نمی خورد، تقصیر این است که من از طراحی وب لاگ هیچی نمی دانم
در یک مورد مشخص وبلاگ بنویسید
یعنی اگر ادبی است ادبی باشد، اگر در مورد اینجا می گویید که یک جور نیست جواب بدهم که اینجا یک وبلاگ شخصی است، یعنی که من فقط دارم در مورد ذهنیت خودم می نویسم، حالا ذهنیت من در موارد مختلف بروز می کند، شعر یا اجتماع، یا سیاست، خود من هم خیلی مقید به قوانین نیستم، مگر نه این وبلاگ را به دو یا سه وبلاگ تقسیم می کردم، می دانم این کار را بکنم هیچ کدام وبلاگ آدمی زادی نمی شوند، ولی اگر تازه کار هستید، سعی کنید در یک روند پیش بروید
مواظب باشید فونت به اندازه ی کافی بزرگ باشد، دقت کنید که طرح زمینه مانع خوانده شدن متن نشود
مثلا در وبلاگ انیگما من به این موضوع انتقاد دارم که اصلا با عکس پیش زمینه نمی شود متن را خواند، باید تمام صفحه را سلکت آل کنم تا سیاه بشود و دید چه نوشته شده است
مرتب بنویسید
نگذارید وبلاگ تان برای یک ماه خاک بخورد و بعد شش روز پشت سر هم بنویسید، این اشتباه است، طوری بنویسید که من خواننده بدانم اگر مثلا هر روز به این وبلاگ سر بزنم یا هر دو هفته یک بار می توانم متن جدید را ببینم، این طوری خواننده های تان را حفظ خواهید کرد، پیدا کردن خوانند در وبلاگستان کار راحتی نیست، نباید بگذارید خواننده های تان از دست بروند
آن چیزی را که دوست دارید بنویسید
آدم به خاطر محدودیت های اجتماع مجبور به حدی از خود سانسوری هست، رد نمی کنم این حرف را، خودم سه روز پیش فکر کردم یک متن اعتراف گونه بنویسم، یک ساعتی توی ذهنم بود بعد انداختم ش بیرون، از جانم که سیر نشده ام. ولی این دلیل نمی شود که آن چیزی را می شود نوشت را همان طوری که می پسندم ننویسم: توی وبلاگ های تان خودتان باشید، نه کسی دیگر
وبلاگ نویس با نام مستعار باشید
اشتباه اولیه ی من این بود که با نام اصلی خودم شروع به نوشتن کردم، وقتی با نام غیر مستعار می نویسی خیلی نگران نیستی که چه نوشته ای و که خوانده و ... ولی الان هم من باید مواظب باشم، چون تابلو شناخته شده ام
حتما از بلاگ رولینگ استفاده کنید
از لینک استفاده ی مناسب بکنید، آن طوری که می پسندید به وبلاگ ها لینک دهید، مخصوصا وبلاگ هایی مثل بر ما چه گذشت؟ که به شما لینک متقابل می دهند و خواننده های تان زیاد تر می شوند
کانتر داشته باشید
خواننده مهم است، ولی همه چیز نیست، به اندازه ی اهمیت ش برایش احترام قائل باشید، می دانید خیلی شیرین تر است که بدانی متنت را خوانده اند، مثلا من پریروز اینجا 97 بازدید داشتم، خوب این خیلی بهتر است از روز اولی که کانترم را بعد از دو ماه وبلاگ نویسی باز کردم و دیدم 7 تا بازدید روز قبلش داشته ام، می دانید اولش نا امید کننده است، ولی وقتی می بینی که نوشته هایت کم کم و خیلی آرام جای خود شان را باز می کنند دلت یک جوری می شه
توی سرچ گوگل باشید
بلاگ اسپات اتوماتیک توی گوگل هست – بابا شون یکیه – ولی بقیه ی وبلاگ ها را نمی دانم، نمی دانید این گوگل چیه، یک چهارم بیشتر از بازدید های این وبلاگ از گوگل می آیند اینجا
از واژه های ممنوعه استفاده کنید: مخصوصا سکس و سکسی
تا امروز 90 درصد روز ها این دو واژه بر صدر واژه هایی که با سرچ گوگل به اینجا آمده اند بوده است، فقط روزی که رئیس جمهور منتخب در دور اول انتخاب شدند برای چند روز نام ایشان بر صدر جدول بود، ملت یاد شون رفته بود سکس رو سرچ کنند، چون اصلا تو ده تا نام اول جدول هم نبود
مواظب حجم وبلاگ باشید
وبلاگ تان را سنگین نکنید، لازم نیست تمام صفحه های شش ماه گذشته را بشود اینجا دید، لازم نیست هوار تا عکس شونصد کیلو بایتی بریزید توی وبلاگ، سعی کنید وبلاگ تان از 200 کیلو بایت چاق تر نشود، بقیه اش را بریزید توی آرشیو
به میل ها و آف لاین ها جواب بدهید
این خیلی مهم است، شما به بقیه احترام بگذارید تا برای تان احترام قائل باشند، توی این پرسش و پاسخ ها دوست های خوبی پیدا می شود
به فحاشی اهمیت ندهید
تا حالا من فقط یک کامنت را از اینجا حذف کردم چون طرف مثل یک بیمار روانی گیر داده بود به بعضی از جا های من، من هم کامنت را پاک کردم، مهم نیستند، توی خیابان هم همین قدر احتمال دارد فحش بشنوید، توی اینجا هم، لبخند بزنید و رد شوید، لازم نیست رگ بزند دو سه متری بالا، اصلا لازم نیست
شکل وبلاگ آنقدر مهم نیست در برابر اینکه چه را چگونه می نویسید
باید مطالعه داشته باشید
همین جوری دنبال هر حرفی نروید، حتما دقت کنید اخباری که اینجا نقل می کنید را یک جای معتبر تایید کرده باشد
وبلاگ نویسی شیرین است، درست کردن وبلاگ مخصوصا تو جاهایی مثل بلاگ فا خیلی ساده است، همین الان امتحان کنید، ضرری ندارد، خوشتان نیامد پاکش می کنید
سودارو
اگر باز هم چیزی یادم آمد اضافه می کنم
2005-07-15
شش و بیست و پنج دقیقه ی صبح
فردا 16 جولای است، در شانزدهمین ماهی که من وبلاگ می نویسم، یک پست ویژه و طولانی دارم برای فردا، اینجا باشید، بعد هم چند روزی می روم مثل بچه ی آدم کتاب بخوانم و جلوی وسوسه ی اینترنت را برای چند روزی می خواهم بگیرم، خوب
* * * *
دوست عزیزم در وب لاگ بر ما چه گذشت؟ شاکی بود از بایکوت خبری مسابقه ی مقاله نویسی که دارد با گروه دوستان به انجام می رساند، عزیز ما، درست است که من لینک مسابقه را دیده بودم ولی هنوز آن قدر ذهنم آزاد نبود که برایت لینک بگذارم اینجا، ببخشید، امیدوارم این پست جبران کند
برای اطلاعات بیشتر بروید اینجا
http://atamadon.blogspot.com/2005/07/blog-post_111718663049535714.html
موضوع مسابقه در مورد اعدام است: آيا با لزوم مجازات اعدام در جامعه موافقيد يا نه؟ اگر نه، پشنهاد جايگزين چيست؟
هفده روز بیشتر از مهلت مسابقه نمانده است
دوستان را به شرکت دعوت می کنم، شاید هم خودم توانستم یک گوشه ای وقت بگذارم و برای مسابقه یک مقاله بنویسم
* * * *
چند روز پیش بود که یک دوست از من در مورد وبلاگ نویسی پرسید، درست یادم نیست کدام وب لاگ نویس بود، من هم چند تا چیز که در وبلاگ نویسی یاد گرفته ام – مخصوصا در جذب خواننده - را اینجا می گذارم، اگر دیدید چند تایش به این وبلاگ نمی خورد، تقصیر این است که من از طراحی وب لاگ هیچی نمی دانم
در یک مورد مشخص وبلاگ بنویسید
یعنی اگر ادبی است ادبی باشد، اگر در مورد اینجا می گویید که یک جور نیست جواب بدهم که اینجا یک وبلاگ شخصی است، یعنی که من فقط دارم در مورد ذهنیت خودم می نویسم، حالا ذهنیت من در موارد مختلف بروز می کند، شعر یا اجتماع، یا سیاست، خود من هم خیلی مقید به قوانین نیستم، مگر نه این وبلاگ را به دو یا سه وبلاگ تقسیم می کردم، می دانم این کار را بکنم هیچ کدام وبلاگ آدمی زادی نمی شوند، ولی اگر تازه کار هستید، سعی کنید در یک روند پیش بروید
مواظب باشید فونت به اندازه ی کافی بزرگ باشد، دقت کنید که طرح زمینه مانع خوانده شدن متن نشود
مثلا در وبلاگ انیگما من به این موضوع انتقاد دارم که اصلا با عکس پیش زمینه نمی شود متن را خواند، باید تمام صفحه را سلکت آل کنم تا سیاه بشود و دید چه نوشته شده است
مرتب بنویسید
نگذارید وبلاگ تان برای یک ماه خاک بخورد و بعد شش روز پشت سر هم بنویسید، این اشتباه است، طوری بنویسید که من خواننده بدانم اگر مثلا هر روز به این وبلاگ سر بزنم یا هر دو هفته یک بار می توانم متن جدید را ببینم، این طوری خواننده های تان را حفظ خواهید کرد، پیدا کردن خوانند در وبلاگستان کار راحتی نیست، نباید بگذارید خواننده های تان از دست بروند
آن چیزی را که دوست دارید بنویسید
آدم به خاطر محدودیت های اجتماع مجبور به حدی از خود سانسوری هست، رد نمی کنم این حرف را، خودم سه روز پیش فکر کردم یک متن اعتراف گونه بنویسم، یک ساعتی توی ذهنم بود بعد انداختم ش بیرون، از جانم که سیر نشده ام. ولی این دلیل نمی شود که آن چیزی را می شود نوشت را همان طوری که می پسندم ننویسم: توی وبلاگ های تان خودتان باشید، نه کسی دیگر
وبلاگ نویس با نام مستعار باشید
اشتباه اولیه ی من این بود که با نام اصلی خودم شروع به نوشتن کردم، وقتی با نام غیر مستعار می نویسی خیلی نگران نیستی که چه نوشته ای و که خوانده و ... ولی الان هم من باید مواظب باشم، چون تابلو شناخته شده ام
حتما از بلاگ رولینگ استفاده کنید
از لینک استفاده ی مناسب بکنید، آن طوری که می پسندید به وبلاگ ها لینک دهید، مخصوصا وبلاگ هایی مثل بر ما چه گذشت؟ که به شما لینک متقابل می دهند و خواننده های تان زیاد تر می شوند
کانتر داشته باشید
خواننده مهم است، ولی همه چیز نیست، به اندازه ی اهمیت ش برایش احترام قائل باشید، می دانید خیلی شیرین تر است که بدانی متنت را خوانده اند، مثلا من پریروز اینجا 97 بازدید داشتم، خوب این خیلی بهتر است از روز اولی که کانترم را بعد از دو ماه وبلاگ نویسی باز کردم و دیدم 7 تا بازدید روز قبلش داشته ام، می دانید اولش نا امید کننده است، ولی وقتی می بینی که نوشته هایت کم کم و خیلی آرام جای خود شان را باز می کنند دلت یک جوری می شه
توی سرچ گوگل باشید
بلاگ اسپات اتوماتیک توی گوگل هست – بابا شون یکیه – ولی بقیه ی وبلاگ ها را نمی دانم، نمی دانید این گوگل چیه، یک چهارم بیشتر از بازدید های این وبلاگ از گوگل می آیند اینجا
از واژه های ممنوعه استفاده کنید: مخصوصا سکس و سکسی
تا امروز 90 درصد روز ها این دو واژه بر صدر واژه هایی که با سرچ گوگل به اینجا آمده اند بوده است، فقط روزی که رئیس جمهور منتخب در دور اول انتخاب شدند برای چند روز نام ایشان بر صدر جدول بود، ملت یاد شون رفته بود سکس رو سرچ کنند، چون اصلا تو ده تا نام اول جدول هم نبود
مواظب حجم وبلاگ باشید
وبلاگ تان را سنگین نکنید، لازم نیست تمام صفحه های شش ماه گذشته را بشود اینجا دید، لازم نیست هوار تا عکس شونصد کیلو بایتی بریزید توی وبلاگ، سعی کنید وبلاگ تان از 200 کیلو بایت چاق تر نشود، بقیه اش را بریزید توی آرشیو
به میل ها و آف لاین ها جواب بدهید
این خیلی مهم است، شما به بقیه احترام بگذارید تا برای تان احترام قائل باشند، توی این پرسش و پاسخ ها دوست های خوبی پیدا می شود
به فحاشی اهمیت ندهید
تا حالا من فقط یک کامنت را از اینجا حذف کردم چون طرف مثل یک بیمار روانی گیر داده بود به بعضی از جا های من، من هم کامنت را پاک کردم، مهم نیستند، توی خیابان هم همین قدر احتمال دارد فحش بشنوید، توی اینجا هم، لبخند بزنید و رد شوید، لازم نیست رگ بزند دو سه متری بالا، اصلا لازم نیست
شکل وبلاگ آنقدر مهم نیست در برابر اینکه چه را چگونه می نویسید
باید مطالعه داشته باشید
همین جوری دنبال هر حرفی نروید، حتما دقت کنید اخباری که اینجا نقل می کنید را یک جای معتبر تایید کرده باشد
وبلاگ نویسی شیرین است، درست کردن وبلاگ مخصوصا تو جاهایی مثل بلاگ فا خیلی ساده است، همین الان امتحان کنید، ضرری ندارد، خوشتان نیامد پاکش می کنید
سودارو
اگر باز هم چیزی یادم آمد اضافه می کنم
2005-07-15
شش و بیست و پنج دقیقه ی صبح
فردا 16 جولای است، در شانزدهمین ماهی که من وبلاگ می نویسم، یک پست ویژه و طولانی دارم برای فردا، اینجا باشید، بعد هم چند روزی می روم مثل بچه ی آدم کتاب بخوانم و جلوی وسوسه ی اینترنت را برای چند روزی می خواهم بگیرم، خوب
