چه می خواهد بشود؟ این را روز ها است که دارم به خودم می گویم. می گویم و سرم را خم می کنم و می گذارم همه چیز پیش برود . . . ده ها سایت و وبلاگ دیگر توی همین هفته ای که گذشت فیلتر شده اند. بلاگر برای چند ساعت فیلتر شد. شنیدم چند جای دیگر هم چند ساعتی فیلتر بوده است و
چه می خواهد بشود؟ بلاگ رولینگ دیگر وجود ندارد. قبلا توی تهران شنیده بودم که نیست، ولی مشهد، الان نمی دانم چه لینک هایی داشتم، نمی توانم وبلاگم را پینگ کنم، انگار توی یک صحرا باقی مانده باشی و
چند روز پیش با حسین شهرابی تلفنی صحبت می کردیم. همان مترجمی که ترجمه ی راز داوینچی اش توقیف شد و حالا افست اش را توی هر کتاب فروشی تهران و مشهد می توانید پیدا کنید. زمان لرزه اثر کورت ونه گات را ترجمه کرده بود. ماه ها پیش. کتابی که پیش از این یک ترجمه از آن آمده بود. بعد از اینکه ارشاد برای سومین بار لیست حذفیات کتاب را به کاروان دادند کتاب را پس گرفتند. دومین کتابش هم توقیف شد. این خبر را رسما اعلام نکرده اند. من هم خود سرانه دارم اینجا می گویم، چون نگرانم. واقعا نگرانم
بعد از تلفن سری زدم به کتاب فروشی امام، تقریبا معروف ترین کتاب فروشی کل مشهد، سر زدم و با دقت بخش کتاب های ادبی را نگاه کردم، هیچ کتاب جدیدی نبود، همان ها بودند که دو سه هفته ای است توی پیشخوان جدید ها مانده اند. حرف دوست دیگری توی گوشم پیچید که گفت نمی گذارند رمان چاپ بشود
چه می خواهد بشود؟ چشم هایم را می بندم و برنامه های روزانه ام را دارم: پنجاه و چهار صفحه در کتاب جدید پیش رفته ام. برنامه ی منظم ریخته ام و دارم کم کم کار را سنگین تر می کنم. نمی دانم چه می شود، نمی دانم و تنها کاری که می شود کرد ادامه دادن است، کار کردن، ادامه دادن، امید بستن به
نمی دانم به چه. کنار گذاشتن نگرانی ها. به هیچ چیزی فکر نکردن. و
چه می خواهد بشود؟
صفحه ی خوابگرد را باز می کنم. آه خدایا یک رمان چاپ انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. پس توانسته اند یک کتاب پس از یک سال و نیم در بیاورند. یک کتاب از یک نویسنده که دوست دارم، یعنی هنوز کتاب ها در می آیند؟ یعنی
می خوانم و . . . می خوانم و
بگذار زمان بگذرد
بگذار زمان بگذرد
. . .
شاید امید ها واهی نبودند، شاید
. . .
سودارو
2006-11-10
یازده و ده دقیقه ی شب
پیوست ها
دو بار آخری که وبلاگ آپ دیت شده بود آدم های خیری لطف کرده بودند این وبلاگ را پینگ کردند، ممنون می شوم یک نفر این لطف را داشته باشد و امروز هم وبلاگم را به جایم توی بلاگ رولینگ پینگ کند
وبلاگ انگلیسی با یک شعر دیگر به روز است
چه می خواهد بشود؟ بلاگ رولینگ دیگر وجود ندارد. قبلا توی تهران شنیده بودم که نیست، ولی مشهد، الان نمی دانم چه لینک هایی داشتم، نمی توانم وبلاگم را پینگ کنم، انگار توی یک صحرا باقی مانده باشی و
چند روز پیش با حسین شهرابی تلفنی صحبت می کردیم. همان مترجمی که ترجمه ی راز داوینچی اش توقیف شد و حالا افست اش را توی هر کتاب فروشی تهران و مشهد می توانید پیدا کنید. زمان لرزه اثر کورت ونه گات را ترجمه کرده بود. ماه ها پیش. کتابی که پیش از این یک ترجمه از آن آمده بود. بعد از اینکه ارشاد برای سومین بار لیست حذفیات کتاب را به کاروان دادند کتاب را پس گرفتند. دومین کتابش هم توقیف شد. این خبر را رسما اعلام نکرده اند. من هم خود سرانه دارم اینجا می گویم، چون نگرانم. واقعا نگرانم
بعد از تلفن سری زدم به کتاب فروشی امام، تقریبا معروف ترین کتاب فروشی کل مشهد، سر زدم و با دقت بخش کتاب های ادبی را نگاه کردم، هیچ کتاب جدیدی نبود، همان ها بودند که دو سه هفته ای است توی پیشخوان جدید ها مانده اند. حرف دوست دیگری توی گوشم پیچید که گفت نمی گذارند رمان چاپ بشود
چه می خواهد بشود؟ چشم هایم را می بندم و برنامه های روزانه ام را دارم: پنجاه و چهار صفحه در کتاب جدید پیش رفته ام. برنامه ی منظم ریخته ام و دارم کم کم کار را سنگین تر می کنم. نمی دانم چه می شود، نمی دانم و تنها کاری که می شود کرد ادامه دادن است، کار کردن، ادامه دادن، امید بستن به
نمی دانم به چه. کنار گذاشتن نگرانی ها. به هیچ چیزی فکر نکردن. و
چه می خواهد بشود؟
صفحه ی خوابگرد را باز می کنم. آه خدایا یک رمان چاپ انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. پس توانسته اند یک کتاب پس از یک سال و نیم در بیاورند. یک کتاب از یک نویسنده که دوست دارم، یعنی هنوز کتاب ها در می آیند؟ یعنی
می خوانم و . . . می خوانم و
بگذار زمان بگذرد
بگذار زمان بگذرد
. . .
شاید امید ها واهی نبودند، شاید
. . .
سودارو
2006-11-10
یازده و ده دقیقه ی شب
پیوست ها
دو بار آخری که وبلاگ آپ دیت شده بود آدم های خیری لطف کرده بودند این وبلاگ را پینگ کردند، ممنون می شوم یک نفر این لطف را داشته باشد و امروز هم وبلاگم را به جایم توی بلاگ رولینگ پینگ کند
وبلاگ انگلیسی با یک شعر دیگر به روز است
