July 28, 2004

یک مقدار برنامه ام به هم ریخته است. برادرم مشهد است و دارد از کامپیوتر برای کارهای دانشگاه اش استفاده می کند – و همان قدر هم زمان برای بازی کامپیوتری می گذارد – برای همین من هیچ برنامه منظمی برای نوشتن ندارم و نمی توانم وب لاگم را مرتب اپ دیت کنم. بگذریم، با تمام به هم ریختگی برنامه هایم، دارم سعی می کنم برای و ب لاگ تحکیم دموکراسی -  که لینکش گوشه همین صفحه هست – مطلب بگذارم. وب لاگ تحکیم دموکراسی وب لاگی است که در آن من و گوته داریم سعی می کنیم ( یعنی فعلا من دارم سعی می کنم) در این دنیای آشفته مان، مطالبی را که در ذهنمان حضور پیدا کرده و مدت ها است وزن سنگینش روی روح مان افتاده را با خوانندگانمان در میان بگذاریم
خوب از همین برنامه مشخص است که من و این دوست عزیزم یک کم مشکل داریم که درست در زمانی که همه بر اساس منافع شخصی شان و یاس عمومی که همه مان را فرا گرفته از سیاست و هر چیزی که به آن نزدیک باشند می گریزند و ما شروع کرده ایم تازه به نوشتن مطالب سیاسی و اجتماعی
دلیلش ساده است، من بشخصه همیشه رنج می برم وقتی می بینم که مردم را از مصدق جدا کردند و اولین دولت مردمی ما سقوط کرد، وقتی می بینم که دوران مشروطه را خودخواهی های مردمان ایران به باد داد. می بینم که مرتب عقب می بریم و نمی توانیم خودمان را از این هزارتو های پیچ در پیچ در بیاوریم. من نمی خواهم کسی باشم که دوران اصلاحات را با کمک بنیادگران مذهبی و سنت گران متعصب نابود کرده ام. نوشتن کوچکترین حرکتی است که من می توانم داشته باشم
...
لطفا این وب لاگ را اگر هنوز ندیده اید ببینید و اگر نوشته های آن را پسندیدید، آن را به دوستانتان معرفی کنید و یا در وب لاگ هایتان برای این آدرس لینک بگذارید
هدف، حرکت برای ایران ما است که وسط این دعواها دارد خرد می شود

http//:tahkimdemocracy.blogspot.com

متشکرم
سودارو
2004-07-28