حسین پناهی دیگر نیست. هنرپیشه کتاب خوان برنامه های تلویزیون، هر چند با نقش های عجیب غریبی که بر می داشت ... چهل و چهار سال برای زندگی و سکته قلبی ... خدا بیامرزدش
آمین

* * * *

The Rood to Freedom

کاست 2004 کریس د ِ برگ مدتی است که در اختیارم قرار گرفته است، توسط رونالد عزیز
امشب متن پی دی اف اشعار کاست را هم از رونالد گرفتم. عکس روی سی دی دیوانه کننده است، تصویر چشمی که واضح است غمگین است و کره زمین که جای قرنیه (درست می گویم؟ ) قرار گرفته است و نوری که بر کره زمین می تابد. کاست روان، ملایم و غمگین است. من تا الان فقط توانسته ام آهنگ اول و دوم را درست حسابی گوش کنم. اولین آهنگ یک نوای بی کلام است که در پایان فقط یک جمله گفته می شود و بعد دومین و آهنگ اصلی: راهی به آزادی

داستان مردی است که پسرش در جنگ (احتمالا جنگ عراق) کشته شده است و مرد دارد از وفاداری اش به سرزمین دوست داشتنی و آن چه گذشته می گوید:

All my life I have loved this land, worked it with my hands,
But can this freedom send the rain when seed is in the ground,
Can this freedom heal the pain and bring my boy back to me again?

می دانم و نمی توانم بیان کنم. وقتی می خواند من این سرزمین را در تمام زندگی ام دوست داشته ام، دیوانه می شوم. دلم می خواهد گریه کنم و دیگر هیچ نشنوم ... و می شود ... می شود؟

Late last night, as the world was sleeping, I dreamed my boy,
He was calling out, ‘cos he was lost in some dark forest, and
Snow was falling, falling on the ground …


* * * *

دیکنز دیوانه است. غم ناک ترین داستان ها را بیان می کند و وادارت می کند قهقهه بزنی. فصل بیست ونه کتاب آرزو های برزگ را خواندم و شروع کردم به خندیدن، خدایا از دست این مرد بزرگ، خدا بیامرزدش

سودارو
2004-08-08
یازده و پنجاه و یک دقیقه شب